Kilka spojrzeń na miasto, które jest nieustannie demonizowane a przy bliższym spotkaniu jednak okazuje się nie takie znów złe...
Nie, nie stałem się warszawiakiem ani tym bardziej warsiafiakiem. Pamiętam skąd pochodzę.
Po prostu żyję tu. I jest mi dobrze. I nie przeklinam miasta...
Ciekawym jak się śpi w owych "botelach"...
Kawowy rasizm? ;-)
Syrenka strzeże miasto...
...a wróbel Syrenkę... ;-)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz